1. Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia Wydział I Cywilny sygn. akt IC 92/12 – wszczęta w roku 2012 sprawa przeciwko bankowi o zwrot nienależnego świadczenia – zawyżonych rat kredytu przy ustaleniu, że kredytobiorcę nie wiążą klauzule abuzywne dotyczące oprocentowania oraz Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział II Cywilny Odwoławczy sygn. akt II Ca 1392/12 w którym oddalono apelację banku od w/w korzystnego dla kredytobiorcy wyroku Sądu Rejonowego. Klient otrzymał zwrot kwoty 12.518,40 zł. wraz o odsetkami w wysokości ustawowej za czas trwania procesu, jak również bank zobowiązany został do zwrotu klientowi poniesionych kosztów postępowania sądowego w całości.
2. Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia Wydział I Cywilny sygn. akt IC 388/10 – sprawa wszczęta w roku 2010 o zwrot nienależnego świadczenia – zawyżonych rat kredytu przy ustaleniu, że kredytobiorcę nie wiążą klauzule abuzywne dotyczące oprocentowania oraz Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział II Cywilny Odwoławczy sygn. akt II Ca 1336/12 w którym oddalono apelację banku od w/w korzystnego dla kredytobiorcy wyroku Sądu Rejonowego. Klient otrzymał zwrot kwoty 8.414,75 zł wraz o odsetkami w wysokości ustawowej za czas trwania procesu, jak również bank zobowiązany został do zwrotu klientowi poniesionych kosztów postępowania sądowego w całości.
3. Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia Wydział VIII Cywilny sygn. akt VIIIC 2064/15 – sprawa wszczęta w roku 2015 o zwrot nienależnego świadczenia – zawyżonych rat kredytu przy ustaleniu, że kredytobiorcę nie wiążą klauzule abuzywne dotyczące kursu CHF oraz Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział II Cywilny Odwoławczy sygn. akt II Ca 1961/16 w którym oddalono apelację banku od w/w korzystnego dla kredytobiorcy wyroku Sądu Rejonowego. Klient otrzymał zwrot kwoty 9.638,53 zł wraz o odsetkami w wysokości ustawowej za czas trwania procesu, jak również bank zobowiązany został do zwrotu klientowi poniesionych kosztów postępowania sądowego w całości. Intencją klienta było ograniczenie kosztów sądowych oraz otrzymanie korzystnego wyroku, aby następnie złożyć w sądzie pozew tym razem o zwrot całości nadpłaty i wykorzystanie prawomocnego wyroku zasądzającego w kolejnym procesie, aby zminimalizować ryzyko niepowodzenia.
4. Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia Wydział VIII Cywilny sygn. akt VIIIC 1702/14 – sprawa wszczęta w roku 2014 o zwrot nienależnego świadczenia – zawyżonych rat kredytu przy ustaleniu, że kredytobiorcę nie wiążą klauzule abuzywne dotyczące oprocentowania oraz kursu CHF. W sprawie nastąpiła zmiana żądania na ustalenie nieważności umowy o kredyt i toczy się pod nową sygnaturą przed Sądem Okręgowym we Wrocławiu.
5. Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia Wydział I Cywilny sygn. akt IC 1703/13 – sprawa wszczęta w roku 2013 o zwrot nienależnego świadczenia – zawyżonych rat kredytu przy ustaleniu, że kredytobiorcę nie wiążą klauzule abuzywne dotyczące oprocentowania oraz kursu CHF. W sprawie nastąpiła zmiana żądania na ustalenie nieważności umowy o kredyt oraz zwrotu kwot nadpłaconych ponad kapitał i toczy się pod nową sygnaturą przed Sądem Apelacyjnym  we Wrocławiu, po zakończeniu sprawy w pierwszej instancji wyrokiem w całości uwzględniającym żądania Klienta, tj. zwrotu łącznej kwoty 208.638,48 zł. wraz z odsetkami oraz kosztami postępowania.
6. Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział I Cywilny sygn. akt IC 280/16 – sprawa wszczęta w roku 2016 o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego w postaci bankowego tytułu egzekucyjnego, w którym sąd rozpoznał zarzut bezskutecznego wypowiedzenia umowy kredytu hipotecznego indeksowanego do CHF z powodu nadpłaty, jaką posiadał kredytobiorca w związku z zawyżonymi ratami kredytu pobieranymi przez bank w oparciu o abuzywne zapisy dotyczące kursu CHF – wyrok prawomocny wobec zaniechania przez bank wniesienia apelacji od niekorzystnego dla niego wyroku. Klient uniknął licytacji domu, bowiem tytuł wykonawczy został pozbawiony wykonalności w całości a postępowanie egzekucyjne zostało umorzone.
7. Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział I Cywilny sygn. akt IC 755/13 – sprawa wszczęta w roku 2013 o zapłatę z powództwa Towarzystwa Ubezpieczeniowego dotycząca ubezpieczenia niskiego wkładu, w którym sąd rozpoznał zarzut bezskutecznego wypowiedzenia umowy kredytu hipotecznego indeksowanego do CHF z powodu nadpłaty, jaką posiadał kredytobiorca w związku z zawyżonymi ratami kredytu pobieranymi przez bank w oparciu o abuzywne zapisy dotyczące kursu CHF – wyrok prawomocny wobec zaniechania przez bank wniesienia apelacji od niekorzystnego dla niego wyroku. Klient uniknął zapłaty na rzecz Towarzystwa Ubezpieczeniowego kwoty 350.900 zł.
8. Obecnie Kancelaria prowadzi szereg postępowań o stwierdzenie nieważności umów kredytu indeksowanego/waloryzowanego do waluty obcej (CHF, EURO) wraz z żądaniem zasądzenia na rzecz kredytobiorców dokonanych wpłat tytułem spłaty kredytu.

Skutkiem uznania przez sąd umowy kredytu za nieważną, jest zwrot przez kredytobiorcę otrzymanego kapitału. Z wielu względów nie jest to zawsze najlepsze rozwiązanie dla kredytobiorcy. Ponadto wiele innych okoliczności sprawia, że lepszym rozwiązaniem, niż postępowanie sądowe, jest ugoda z bankiem:

1. brak środków na natychmiastową spłatę kapitału,
2. odmowa udzielenia przez kolejny bank kredytu bądź innego finansowania (sprzedaż ratalna, leasing) z powodu wpisania informacji o niespłacaniu rat kredytu/postawionego w stan wymagalności kredytu indeksowanego/waloryzowanego do waluty obcej do podmiotów gospodarczych prowadzących rejestr dłużników. W tzw. „sprawach frankowych” kredytobiorcy mogą zgłaszać zarzut przedawnienia roszczenia banku o zwrot kapitału, albo oczekując na prawomocne rozstrzygnięcie sądu zaprzestają spłaty kredytu. Należy pamiętać, że przedawnione należności, to należności które istnieją, tylko nie mogą być dochodzone przez wierzyciela na drodze sądowo – komorniczej, dlatego banki często odmawiają dokonania wykreślenia z rejestrów dłużników przedawnionych wierzytelności, co z kolei uniemożliwia zaciąganie kolejnych kredytów na własne potrzeby, czy prowadzonej działalności gospodarczej. Również w oczekiwaniu na prawomocne zakończenie sporu z bankiem o ustalenie nieważności umowy kredytowej wykreślenie z rejestru informacji o zadłużeniu przeważnie bywa niemożliwe,
3. niechęć do nierzadko długotrwałego oraz stresującego postępowania sądowego,
4. istniejące ryzyko nieuwzględnienia przez sąd żądań kredytobiorcy,
5. kredytobiorca nie musi składać do sądu pozwu przeciwko bankowi, aby uzyskać w drodze ugody zwolnienie z zapłaty całkowitych kosztów kredytu (w tym odsetek) na poziomie kilkudziesięciu procent.

Kancelaria proponuje najdogodniejsze rozwiązania dla swoich Klientów, po to, aby sprawę kredytu indeksowanego do waluty obcej załatwić kompleksowo, nie narażając Klientów na kolejne postępowania sądowe, np. inicjowane przez bank.

• postępowanie o zwrot nienależnych opłat pobranych przez bank za udzielenie kredytu oraz nienależnie pobranego oprocentowania w związku z ustaleniem zawarcia umowy o kredyt konsumencki z naruszeniem ustawy o kredycie konsumenckim z sankcją kredytu darmowego

W przypadku, gdy kredytodawca naruszył art. 29 ust. 1, art. 30 ust. 1 pkt 1–8, 10, 11, 14–17, art. 31–33, art. 33a i art. 36a–36c ustawy o kredycie konsumenckim konsument, po złożeniu kredytodawcy pisemnego oświadczenia, zwraca kredyt bez odsetek i innych kosztów kredytu należnych kredytodawcy w terminie i w sposób ustalony w umowie.

Jeżeli kredytodawca w umowie nie określił zasad i terminów spłaty kredytu, konsument zwraca kredyt w równych ratach, płatnych co miesiąc, od dnia zawarcia umowy.

Jeżeli umowa o kredyt konsumencki nie przewiduje terminu spłaty kredytu, konsument zwraca kredyt w terminie:

1) pięciu lat – w przypadku kredytów konsumenckich do wysokości 80 000 zł;

2) dziesięciu lat – w przypadku kredytów konsumenckich powyżej 80 000 zł.

Powyższe oznacza dla kredytobiorcy to, że zaciągnięty przez niego kredyt jest darmowy (bez odsetek i innych kosztów udzielenia kredytu) spłacany w terminie i sposób ustalony w umowie.

• reprezentowanie Klienta w postępowaniu sądowym zainicjowanym przez banku

Zaistnienie przesłanek kredytu darmowego ma wpływ na toczące się przeciwko kredytobiorcy postępowanie o zapłatę. Pozwany kredytobiorca może podnieść w tym postępowaniu zarzut nieprawidłowego wyliczeniu zadłużenia, bowiem zwrotowi powinien podlegać jedynie kapitał (z pominięciem kosztów kredytu, w tym prowizji oraz odsetek). Skutkiem uwzględnienia zarzutu kredytu darmowego jest znaczne zmniejszenie zsądzonej kwoty oraz ustalenie jej spłaty w ratach, bądź oddalenie powództwa w całości, gdy kredytobiorca spłacił cały kapitał.

Zgodnie z art. 104 ustawy Prawo bankowe bank, osoby w nim zatrudnione oraz osoby, za których pośrednictwem bank wykonuje czynności bankowe, są obowiązane zachować tajemnicę bankową, która obejmuje wszystkie informacje dotyczące czynności bankowej, uzyskane w czasie negocjacji, w trakcie zawierania i realizacji umowy, na podstawie której bank tę czynność wykonuje.

Nie należą do rzadkości sytuacje, kiedy pracownicy banku bądź firmy windykacyjnej działającej na zlecenie banku, prowadząc pozasądową windykację, ujawniają informacje o istniejącym zadłużeniu z naruszeniem tajemnicy bankowej. Z tego powodu informacja o tym, że dana osoba jest dłużnikiem banku trafia do członków rodziny, sąsiadów, pracodawcy. Tym bardziej jest to dotkliwe, że często kredytobiorca nie jest dłużnikiem banku, gdyż umowa o kredyt została wadliwie lub bezpodstawnie wypowiedziana, bądź kredytobiorca nie jest zobowiązany do spłaty rat w wysokości wskazanej przez bank w oparciu o klauzule niedozwolone. W czasie, gdy kredytobiorca dowodzi swoich racji przed sądem, bank prowadzi windykację naruszając dobre imię kredytobiorcy oraz tajemnicę bankową.

Nie należą do rzadkości sytuacje, kiedy kredytobiorca jest zgłaszany przez bank do Rejestru Długów w sytuacji, kiedy nie jest on dłużnikiem banku, gdyż umowa o kredyt została wadliwie lub bezpodstawnie wypowiedziana, bądź kredytobiorca nie jest zobowiązany do spłaty rat w wysokości wskazanej przez bank, bowiem wyliczanej w oparciu o klauzule niedozwolone.

Zdarza się również, że pobieranie przez bank przez długie lata znacznie zawyżonych rat kredytu narusza dobra osobiste kredytobiorcy jak prawo do spokoju (wolność od strachu), poczucie stabilizacji finansowej, bezpieczeństwa.

• postępowanie zażaleniowe w sprawach o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu

W dniu 27 listopada 2015 r. weszła w życie ustawa z dnia 25 września 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo bankowe oraz niektórych innych ustaw (Dz. 2015 poz. 1854). Wprowadzono bardzo ważne zmiany, gdyż m.in. uchylono art. 96-98 ustawy Prawo bankowe, czyli przepisy regulujące zasady wystawiania przez banki bankowych tytułów egzekucyjnych. Oznacza to, że bankowy tytuł egzekucyjny został wyeliminowany z systemu prawnego i banki nie mogą się nim już posługiwać.

Niemniej jednak bankowy tytuł egzekucyjny, któremu nadano klauzulę wykonalności na podstawie przepisów sprzed zmiany, zachowuje moc tytułu wykonawczego także po dniu wejścia w życie ustawy zmieniającej.

Zdarza się, że bankowy tytuł egzekucyjny wystawiony przez bank przeciwko kredytobiorcy nie spełnia ustawowych wymogów, a pomimo tego zostaje zaopatrzony przez sąd w klauzulę wykonalności, stając się tytułem wykonawczym. W oparciu o uzyskany przeciwko kredytobiorcy tytuł wykonawczy bank wszczyna postępowanie komornicze w celu wyegzekwowania objętej nim wierzytelności. Rozpoznając złożone przez kredytobiorcę zasadne zażalenie na postanowienie o nadaniu bankowemu tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności sąd ostatecznie oddali wniosek banku, dzięki czemu bank nie będzie mógł wszcząć postępowania komorniczego w oparciu o bankowy tytuł egzekucyjny.

Uwzględnienie przez sąd zażalenia kredytobiorcy na postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu nie spowoduje, że bank nie będzie mógł wnieść przeciwko kredytobiorcy pozwu o zapłatę. Niemniej jednak do tego czasu kredytobiorca zyskuje:

– czas na wyjaśnienie sprawy z bankiem dotyczącej wysokości zadłużenia bądź przeprowadzenia negocjacji zmierzających do polubownej jego spłaty,

– w przypadku wadliwości bankowego tytułu egzekucyjnego zwalczenie tytułu egzekucyjnego spowoduje, że bank wystąpi przeciwko kredytobiorcy z pozwem o zapłatę. W postępowaniu o zapłatę kredytobiorca będzie mógł podnieść wszystkie zarzuty przeciwko żądaniu banku, w tym te, które mogły stanowić przesłanki pozwu przeciwegzekucyjnego. Taka taktyka obrony ma swoją zaletę, bowiem bank wnosząc pozew o zapłatę jest zobowiązany ponieść wysoki wpis sądowy. W przypadku, gdy kredytobiorca podejmie decyzję o nie zaskarżaniu zażaleniem postanowienia o nadaniu bankowemu tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności i wytoczeniu następnie przeciwko bankowi pozwu przeciwegzekucjnego będzie musiał uiścić wpis sądowy od wnoszonego przez siebie pozwu.

• reprezentowanie Klienta w postępowaniach sądowych zainicjowanych przez bank

W zasadzie regułą jest, że kredytobiorca, otrzymując z sądu pozew banku, jest przez sąd zobowiązany do złożenia odpowiedzi na pozew oraz przytoczenia wszelkich twierdzeń i dowodów, pod rygorem utraty prawa ich powoływania w dalszym toku postępowania. Jest to moment, w którym należy dokonać wnikliwej analizy żądań banku oraz dokumentów załączonych do pozwu. To, w jaki sposób kredytobiorca odpowie na pozew ma decydujący wpływ na dalszy przebieg postępowania oraz jego wynik. Kredytobiorca, nie mając wystarczającego rozeznania w procedurach przewidzianych przez przepisy prawa, często nie jest w stanie ocenić prawidłowości działania banku, czy wyliczenia dochodzonych kwot. W konfrontacji z profesjonalnym pełnomocnikiem banku kredytobiorca może pozostawać w przekonaniu, że żądanie banku jest w pełni zasadne. W Kancelarii, po analizie dokumentacji otrzymanej z sądu, Klient dowiaduje się, że np. brak zachowania przez bank wymaganych procedur np. przy wypowiadaniu umowy kredytu skutkuje tym, że wypowiedzenie jest bezskuteczne, a powództwo przedwczesne. Kredytobiorca może spłacać kredyt jak dotychczas. Abuzywne postanowienia umowne znajdują się nie tylko w umowach „frankowych”. W przypadku, gdy np. postanowienie dotyczące wysokości kosztów okołokredytowych narusza interesy kredytobiorcy będącego konsumentem, koszty te nie zostaną zasądzone na rzecz banku, czy innej instytucji finansowej, co w sposób znaczący obniży kwotę należną kredytodawcy. Skorygowanie przez sąd nieprawidłowego rozliczenia wpłat kredytobiorcy może spowodować zmniejszenie odsetek, czy nawet ustalenie, że kwoty dochodzone w sądzie są spłacone, a należności niezapłacone uległy przedawnieniu.

Wszystkie powyższe zarzuty kredytobiorca może podnieść w przypadku, gdy otrzyma pozew o zapłatę pochodzący od podmiotu, który nabył wierzytelność od banku na podstawie umowy cesji.